intensywnie

rozkwitają spojrzenia nieznajomych

którzy szeleszczą słowami

niczym wiatr w koronach drzew

ożywa we mnie owocowy gaj

soczystością pękają usta

obsypana oklaskami

jak oczar żółtym kwieciem

czuję że wracają gorące dni

tylko między nami wciąż pora deszczowa

/Iwona Niedopytalska/

(od)dzielnie

o świcie morze jest łagodne
jak dotyk twojego spojrzenia.

rozlewa się po zatoce

mleczno-kawowym spokojem.

powitalne promienie

zmiękczają kontury szczytów,

których zbocza wślizgują się do wody.

wyrwana z kontekstu

zanurzam głowę w myślach

i stygnę,

a potem snuję się do wieczora  jak dym.

/Iwona Niedopytalska/