rzeczywistość zwalnia w powietrzu lekkim
od ciszy. niespiesznie płynie
kiedy wychodzisz z cienia góry,
by podarować mi wszystkie kwiaty Himalajów
i roztargniony uśmiech.
lasy czerwone od rododendronów
zawstydzą moje myśli. opadną
powieki jak płatki sadów
gdy podarujesz.
/Iwona Niedopytalska/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz